عملکرد دانش پژوهی آموزشی اعضای هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان بین سال های ۹۱-۱۳۸۸

مقدمه: با توجه به نقش و اهمیت دانش پژوهی در فرآیند انتخاب، استخدام و ارتقای اعضای هیأت علمی دانشگاه ها، وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی با هدف ارتقای کیفیت آموزشی اساتید اقدام به افزودن بند دانش پژوهی آموزشی به آیین نامه ارتقای هیأت علمی کشور به منظور افزایش نوآوری و خلاقیت در عملکرد آموزشی اعضای هیأت علمی نموده است. این مطالعه با هدف ارزیابی عملکرد دانش پژوهی آموزشی اعضای هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان بین سال های 91-1388 انجام شد. روش ها: نمونه پژوهش در این مطالعه توصیفی تحلیلی شامل 127 نفر از اساتید هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان است بودندکه در سال های 91-1388 حائز کسب امتیاز دانش پژوهی شدند. داده ها براساس جدول امتیازات محاسبه شده در کمیته دانش پژوهی آموزشی(برمبنای دستورالعمل معادل سازی و محاسبه امتیازات دانش پژوهی آموزشی، مصوب هیأت ممیزه مرکزی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی) گردآوری شد. به منظور تحلیل نتایج از آزمون های پیرسون، anova-test و chi-square-testاستفاده شد. نتایج: 127 نفر(2/99%) از افراد شرکت کننده هیأت علمی آموزشی بودند. به ترتیب 79 نفر (62%) متقاضی رتبه علمی دانشیاری، 42 نفر (33%) و 6 نفر (5%) به ترتیب متقاضی رتبه های علمی استادی و استادیاری بوده اند. 77 نفر(6/60%) از افراد شرکت کننده در برنامه دانش پژوهی آموزشی از فعالیت های دانشگاهی،4 نفر (2/3%) از فعالیت های وزارت خانه ای و 46 نفر(2/36%) از هر دو حیطه آیین نامه امتیازکسب کردند. نتایج این مطالعه تنها در فعالیت های وزارتی اختلاف معناداری در بین رتبه های علمی مختلف و همچنین اساتید دانشکده های مختلف نشان داد(46/12=χ2و 002/0p=) و (64/17=χ2 و 000/0p=). در فعالیت های دانشگاهی، طرح دوره با 77% درصد بیش ترین میزان کسب امتیاز را داشت. ارتباط معناداری بین سن و امتیاز کسب شده از آیین نامه مشاهده نشد. همچنین میزان استفاده از مصادیق آیین نامه اختلاف معناداری در گروه های سنی مختلف نشان نداد. نتیجه گیری: نتایج به دست آمده نشان می دهد اساتید بیش تر از مصادیقی که تهیه آن ساختار ساده تر داشته و نیازمند صرف زمان کم تری باشد، استفاده نموده اند. لذا علی رغم تمامی مزایایی که برای فرآیند دانش پژوهی آموزشی مطرح است، پیشنهاد می شود با بازنگری مفاد آیین نامه و افزودن موارد آموزشی دیگر و همچنین اصلاح سقف امتیازات، بتوان به رفع محدودیت های آیین نامه فعلی و ترغیب اساتید به استفاده از فرآیندهای نوآورانه و خلاقانه در بهبود کیفیت آموزشی دانشگاه ها پرداخت.  واژه های کلیدی: دانش پژوهی آموزشی، ارتقای اعضای هیأت علمی، کیفیت آموزشی، عملکرد اساتید